Hoewel de bloedsinaasappel er van buiten hetzelfde uitziet als andere sinaasappels in haar familie, is de donkere, kastanjebruine kleur van het vruchtvlees heel onderscheidend. De vrucht is een natuurlijke mutatie, geteeld langs de Middellandse Zeekust. Dit klimaat is nodig voor de anthocyaan, het pigment dat het vlees de bloedrode kleur geeft. Hoewel dit pigment bekend is bij veel bloemen en fruit, zoals kersen en aardbeien, is het ongebruikelijk bij citrusvruchten. Anthocyaan ontwikkelt zich alleen als het overdag warm is en ‘s nachts de temperatuur daalt, iets wat de mediterrane winter te bieden heeft.
De bloedsinaasappelen groeien in de winter en het vroege voorjaar, waardoor ze moeilijker te vinden en duurder zijn dan hun familieleden. De smaak onderscheidt zich op unieke wijze van andere sinaasappelbomen en mengt zich perfect met rum om de citrussmaak te versterken met een vleugje frambozen-aroma’s. Bloedsinaasappel geeft een natuurlijke zoete smaak aan de roze grapefruit, waardoor extra suikers overbodig zijn.
Leuk weetje: een van de drie soorten bloedsinaasappel dankt zijn naam aan een Italiaanse boer die de bloedsinaasappel oogstte. Hij sneed het fruit in plakjes en zag het kastanjebruine vruchtvlees. In ongeloof schreeuwde hij het woord ‘Tarocco’, wat leugenaar betekent in de plaatselijke taal.
